خجلت ز عشق پاک گهر مي‌بريم ما

شاعر : صائب تبريزي

از آفتاب دامن تر مي‌بريم ما		خجلت ز عشق پاک گهر مي‌بريم ما
ديوانگي به جاي دگر مي‌بريم ما		يک طفل شوخ نيست درين کشور خراب
دلهاي شب ز ديده‌ي تر مي‌بريم ما		فيضي که خضر يافت ز سرچشمه‌ي حيات
در وصل، انتظار خبر مي‌بريم ما		حيرت مباد پرده‌ي بينايي کسي!
در چشم تنگ مور بسر مي‌بريم ما		با مشربي ز ملک سليمان وسيع‌تر
ديوان خود به آه سحر مي‌بريم ما		هر کس به ما کند ستمي، همچو عاجزان
در خانه‌ايم و رنج سفر مي‌بريم ما		صائب ز بس تردد خاطر، که نيست باد!

#صائب تبریزی #شعروادب #دیوان اشعار #اشعار صائب تبریزی

مقالات مرتبط

تازه های مقالات

ارسال نظر

نظرات کاربران